مهمترین خواص میگو آمده است
۱. کالری پایین
یک میگوی متوسط حدود ۷ کالری دارد. اگر ۱۲ عدد میگوی متوسط بخوریم، ۸۵ کالری دریافت خواهیم کرد. کالری یک میگوی بزرگ، ۱۸ است. اگر تعداد زیادی میگو بخوریم باز هم کالری کمی دریافت میکنیم.
۲. حفظ سلامت پوست، مو و ناخن
پروتئین موجود در میگو به حفظ سلامت پوست و رشد مو و ناخن کمک میکند. مصرف میگو باید بر اساس نیاز روزانه باشد زیرا مصرف بیش از اندازه آن تاثیرات منفی برای بدن به دنبال خواهد داشت.
۳. جلوگیری از کمخونی
ثابت شده است که میگو خاصیت جلوگیری از کمخونی را دارد. میگو ۲۱٪ ویتامین B12 دارد. این ویتامین در تولید سلولهای قرمز خون و جلوگیری از کمخونی نقش دارد.
۴: افزایش انرژی
مصرف منظم میگو باعث افزایش انرژی و کارایی روزانه بدن میشود زیرا میگو سرشار از آهن است که به افزایش انرژی شهرت دارد.
۵. منبع مواد مغذی
با مصرف حدود ۱۲۰ گرم میگو میتوانیم ۱۰۰٪ نیاز روزانه خود به سلنیوم را تامین کنیم. همچنین این مقدار میگو حاوی ۷۵٪ ویتامین B12، ۵۰٪ فسفر و بیش از ۳۰٪ کرولین و ید است. مواد معدنی موجود در میگو میتوانند سیستم ایمنی را تقویت کرده و آنتی اکسیدان مورد نیاز برای مبارزه با رادیکالهای آزاد را تامین کنند.
۶: فرآوری چربیها
نیاسین (ویتامین B3) موجود در میگو میتواند چربیها، کربوهیدرات و پروتئین بدن را فرآوری و به انرژی تبدیل کند. نیاسین همچنین میتواند مانند یک عامل محافظتی پوست عمل کند زیرا سلامت آن را حفظ کرده و از خشک شدن پوست جلوگیری میکند.
۷. کاهش خطر افسردگی
اسیدهای چرب ضروری و امگا۳ موجود در میگو میتوانند در برابر افسردگی از فرد محافظت کرده و خلق و خوی او را بهبود بخشند.
۸. کاهش خطر کمکاری تیروئید
خوردن میگو میتواند مس زیادی برای بدن فراهم کند. کمبود مس میتواند به کمکاری تیروئید منجر شود.
۹. جلوگیری از پیری زودرس
میگو حاوی کاروتنوئید است. این ماده برای سلامت پوست و جلوگیری از پیری زودرس بسیار مفید است.
۱۰: دریافت چربی سالمتر
میگو انواع مختلفی چربی سالم از جمله چربی تک غیر اشباع، چربی چند غیر اشباع، امگا۳ و امگا ۶ دارد.
۱۱. جلوگیری از سرطان پروستات
ما روزانه به ۴۸٪ سلنیوم نیاز داریم. کمبود سلنیوم میتواند باعث انواع سرطان از جمله سرطان پروستات شود. محققان بسیاری در موسسه تحقیق غذا میگویند ترکیب سولفورافان و سلنیوم، توان سیستم ایمنی بدن را تا ۱۳ برابر افزایش میدهد.
۱۲. سرشار از پروتئین
یک میگو، ۲۹ گرم پروتئین دارد. میزان کربوهیدرات موجود در آن نیز پایین است.
۱۳. تقویت استخوانها
کلسیم و فسفر دو عنصری هستند که در کنار هم در ساخت استخوانها و استحکام دندانها نقش دارند. همچنین توصیه شده که میگو را با پوست مصرف کنیم زیرا گلوکوزامین دارد که برای ساخت غضروف در مفاصل مفید است.
۱۴: تعادل هورمونها
مهمترین جنبه مصرف میگو نقش آن در تعادل هورمونهای بدن است – به ویژه اگر به ورزش علاقه داشته باشیم. میگو، پروتئین بالایی داشته که برای تولید هورمون و تعادل تعداد آنها در بدن مفید است. به علاوه اگر میخواهیم حجم عضلات خود را افزایش دهیم، میگو بسیار اهمیت دارد زیرا دارای مواد مغذی لازم برای افزایش حجم عضلات است.
۱۵. جلوگیری از سرطان
میتوان با مصرف میگو از سرطان جلوگیری کرد. در ۱۲۰ گرم میگو، ۵۶ میکروگرم سلنیوم وجود دارد که نیاز روزانه بدن را تامین میکند. این ماده معدنی، آنتی اکسیدانی است که از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری میکند. بسیاری از تحقیات انجام شده اثبات کردهاند که سلنیوم موجود در میگو به خوبی جذب بدن میشود.
۱۶. جلوگیری از بیماری قلبی و دیابت
بیماری خطرناک دیگری که میتوان با خوردن میگو از آن جلوگیری کرد، بیماری قلبی عروقی است. این خاصیت باز هم به دلیل وجود سلنیوم است. کمبود سلنیوم میتواند خطر بیماری قلبی عروقی را افزایش دهد.
۱۷: منبع امگا۳
امگا۳ برای مغز ضروری است. متاسفانه برخی افراد فکر میکنند میگو منبع کلسترول بد است بنابراین ترجیح میدهند آن را در رژیم غذایی روزانه خود قرار ندهند. تحقیقات زیادی اثبات کردهاند که میگو انواع مختلف امگا۳ دارد. در ۱۲۰ گرم میگو، ۵۰٪ ایکوزاپنتانوئیک اسید یا EPA و همین اندازه دوکوزاهگزانوئیک اسید یا DHA وجود دارد. EPA و DHA دو نوع امگا۳ هستند که نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عصبی ایفا کرده و از بیماری قلبی نیز جلوگیری میکنند.
۱۸. ماده ضد التهاب
با استناد به تحقیقات انجام شده، میگو حاوی موادی – مانند استاگزانتین و سلنیوم- است که میتوانند به عنوان عامل ضد التهاب به کار روند. استاگزانتین موجود در میگو برای جلوگیری و درمان التهاب مفید است.
۱۹. افزایش اشتها
توصیه میشود که در صورت از دست دادن اشتها میگو بخوریم چرا که سرشار از پروتئین است. اگر میزان زیادی میگو بخوریم، مادهای به نام پپتید ساخته میشود. پپتید در بدن ما میتواند ترشح هورمونهای اشتها مانند هورمون کولهسیستوکینین را تحریک کند. هورمون کولهسیستوکینین اشتهای فرد را تنظیم میکند. هورمون کولهسیستوکینین توسط پپتید تنظیم میشود بنابراین اشتهای فرد به حالت طبیعی بازمیگردد.
۲۰. داروی کمخونی
میگو ویامینهای متعددی دارد. یکی از این ویتامینها ویتامین B است. ویتامین B موجود در میگو فقط یک نوع نیست بلکه انواع دیگر این ویتامین مانند ویتامین B6، B12، نیاسین و اسید پانتوتنیک نیز در میگو یافت میشوند. این ویتامینها برای تثبیت فشار خون و جلوگیری از کمخونی ضروری هستند. افراد مبتلا به کمخونی میتوانند به عنوان بخشی از درمان خود، مقدار مناسبی میگو مصرف کنند.
۲۱: فسفر بالا
میگو برای تقویت استخوانها مفید است. مصرف منظم میگو تراکم استخوانها را افزایش داده و در نتیجه آنها را قویتر میکند. یکی از مواد لازم برای تشکیل استخوان، فسفر است. فسفر، علاوه بر استخوانها، در استحکام و قدرت دندانها نیز نقش دارد. اگر استخوانهای شکنندهای داشته باشیم، سلامتی ما مختل خواهد شد. در صورت ابتلا به آرتریت نیز معمولا در مفاصل خود احساس درد خواهیم داشت.
۲۲. کمک به عملکرد غده تیروئید
میگو مقدار مناسبی ید دارد. ما برای فعالیت غده تیروئید به ید نیاز داریم. این غده برای تنظیم متابولیسم و وزن بدن مهم است. ید برای زنان باردار اهمیت دارد زیرا از عملکرد درست مغز جنین محافظت میکند.
۲۳. حفظ سلامت چشمها
عادت به خوردن میگو برای حفظ سلامت چشمها مفید است. میگو استاگزانتین دارد که برای کاهش تاثیر بد اشعههای آفتاب بر چشمها یا پرتودرمانی چشم مفید است.
۲۴. حفظ سلامت استخوانها
میگو به دلیل داشتن مهمترین مواد معدنی از جمله منیزیم، فسفر، کلسیم و زینک برای حفظ سلامت استخوانها مفید است. این مواد معدنی برای جذب کلسیم مورد نیاز استخوانها و حفظ تراکم آنها مفید هستند. مصرف منظم میگو در زنان یائسه خطر ابتلا به آرتریت را کاهش میدهد.
۲۵. کاهش وزن
میگو برای کاهش وزن مفید است زیرا کربوهیدرات، پروتئین، چربی، زینک و منیزیم دارد. این مواد بسیار سالم هستند. زینک و منیزیم میتوانند سطح هورمون لپتین را در بدن افزایش دهند. لپتین هورمونی است که اشتها را تعدیل کرده و انرژی بدن را افزایش میدهد.
۲۶. تقویت ریشه مو
مصرف میگو سلامت مو را بهبود میبخشد. میگو دارای زینک است که برای تقویت ریشههای مو و کنترل سلولهای آن مفید است. همچنین، میگو میتواند سلامت پوست را حفظ کرده و از پیری زودرس جلوگیری کند. میگو باعث سالمتر و جوانتر شدن فرد میشود.
۲۷. حفظ سلامت سلولهای خونی
میگو دارای منیزیم است که سلامت سلولهای خونی را بهبود میبخشد. سلنیوم برای مبارزه با انواع مختلف التهاب که باعث سرطان و دیگر بیماریهای مزمن میشوند مفید است. سلنیوم برای مقابله با انواع رادیکالهای آزاد که برای بدن خطر دارند، اهمیت دارد.
۲۸. حفظ سلامت مغز
میگو حاوی آهن است که برای مغز مفید است. زمانی که خون به خوبی جریان دارد، اکسیژن کافی را به مغز انتقال میدهد و مغز عملکرد مناسبی خواهد داشت. مصرف میگو به هوش و حافظه نیز مربوط میشود.
۲۹. ریزش مو را متوقف میکند
بسیاری از مردان و زنان ریزش مو را تجربه میکنند، مشکلی که چون سابقهی ژنتیکی ندارند، میتوانستند از آن پیشگیری کنند. در چنین مواردی، میتوان ریزش مو را به عوامل محیطی و رژیم غذایی ناسالم ربط داد که به راحتی میتوان آن را درمان کرد. دریافته اند که به طور اخص، کمبود روی عاملی قوی در ریزش مو است که میتوان با بر طرف کردن این کمبود جلوی آن را به سرعت گرفت. با افزایش مصرف میگو در رژیم غذاییتان، نیازهای بدنتان به روی به راحتی برطرف میشود، چون غذای دریایی در بین سرشارترین منابع روی در جهان شناخته میشود.
۳۰. تعداد گلبولهای قرمز خون را افزایش میدهد
وقتی آدمها به افزایش تعداد گلبولهای قرمز خون فکر میکنند، آهن اولین مادهی معدنی است که به ذهنشان میآید. و در حالی که آهن برای تشکیل هموگلوبین ضروری است، اما مواد مغذی مهمتری هستند که مستقیما تولید گلبولهای قرمز خون را افزایش میدهند. اینها شامل ویتامین A، و ویتامین B12 میشوند. ویتامین A در کمک به تشکیل گلبولهای قرمز خون از سلولهای پایه نقش مهمی ایفا میکنند چون سلولهای پایه در حقیقت میتوانند به هر سلولی تبدیل شوند. B12 در کنار آهن فعالیت میکند تا هموگلوبین را تشکیل دهد و پتانسیل حمل اکسیژن را در آنها افزایش دهد.
۳۱. از شدت گرفتگیهای قاعدگی کم میکند
در حالی که در القای شدت گرفتگیّهای قاعدگی عوامل بسیاری میتوانند دخیل باشند، نشان داده شده است که التهاب نقشی اساسی ایفا میکند. چربیهای امگا-۶ ماهیتا تقویت کنندهی التهاب هستند که درد را بدتر میکنند. اما، میگو حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ بسیار بیشتری است که ماهیتا خاصیت ضد التهابی دارد و اثر امگا-۶ را خنثی میکند. غذاهای دریایی در کل بیشتر از گوشتهای سایر حیوانات زمینی چربیهای امگا-۳ دارند. وقتی چربیهای امگا-۳ بیشتری مصرف میکنید بدنتان بهتر عمل میکند.
۳۲. خطر سکته و حملات قلبی را کاهش میدهد
میگو، به گونهای کاملا منحصر به فرد، حاوی آنزیم کمیاب فیبرینولیتیک است که انهدام لختههای خون را بهبود میبخشد. دقیقتر بگوییم، آدمهایی که سکته کردهاند اگر در زمان حیاتی به بیمارستان رسانده شوند و یک نوع از آنزیمهای فیبرینولیتیک به آنها داده شود احتمال بهبود شان افزایش پیدا میکند. این خوراکی به خصوص زمانی فوقالعاده ثمربخش است که دارو برای جلوگیری از لخته شدن خون به تنهایی کفایت نمیکند، چون میگو میتواند لختههای خون را پیش از آنکه روی هم جمع و خطرناک شوند منهدم کند.
۳۳. سنتز پروتئین عضلات را بهبود میبخشد
به منظور آنکه بدن سنتز بیشتری در عضلات انجام دهد، باید مصرف خوراکیهای سرشار از پروتئین را افزایش دهید. در حالی که پروتئین را میتوان از انواع گوشت و سایر خوراکیها تامین کرد، میگو بهتر است چون نسبتا گوشت لخمتری دارد و مملو از یک سری مواد مغذی مفید برای بدن است. و برتر از همهی این مواد مغذی روی و سایر مواد تستوسترون دوست هستند و با خوردن میگو یک وعدهی غذایی عضلهساز قدرتمند در اختیار خواهید داشت.
۳ پیشنهاد برای مصرف میگو
الف. میگو را سرخ نکنید
اگر میگو را سرخ نکنیم، از خواص کامل میگو بهرهمند میشویم. وجود کلسترول بد در روغن سرخ کردنی باعث ایجاد کلسترول بد در میگو نیز میشود.
ب. میگو را بخارپز کنید
اگر میخواهیم میگویی با کلسترول بد پایین داشته باشیم، بخارپز کردن آن راه سالمتری است.
پ. میگو را کبابی کنید
کباب کردن میگو راه سالم دیگری برای پخت آن است زیرا مواد مغذی موجود در آن حفظ شده و میتوانیم از طعم خوب آن نیز لذت ببریم.
عوارض جانبی و مضرات میگو
۱. مسمومیت جیوه
مصرف بیش از اندازه میگو خطر مسمومیت جیوه را به همراه دارد زیرا میگو دارای سطوح متفاوتی از جیوه است.
۲. نارسایی کلیه
چون میگو میزان زیادی پورین دارد، میتواند مشکل اوریک اسید و نارسایی کلیه را تشدید کند.
۳. حساسیت زایی
میگو میتواند باعث بروز حساسیت شود. واکنشهای حساسیتی به میگو مثل راش و خارش پوست، تهوع، استفراغ و سردرد شدید هستند.
۴. بالا بردن کلسترول
مصرف بیش از اندازه میگو میتواند سطح کلسترول را بالا ببرد که برای افراد مبتلا به پرفشاری خون، سکته و بیماری قلبی خطرناک است.
دانستن تاثیرات مثبت و منفی میگو بسیار خوب است زیرا میتوانیم از خواص آن بهرهمند شده و از خطرات آن نیز آگاه شویم.